8 Δεκεμβρίου 2008

Χωρισμός σχολείου - κατηχητικού του Πάσχου Μανδραβέλη

Κατάλαβε κανείς ποια είναι η θέση του υπουργού Παιδείας για τη διδασκαλία των Θρησκευτικών στα σχολεία; Σύμφωνα με τον κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη το μάθημα είναι υποχρεωτικό για τους ορθόδοξους και προαιρετικό για τους αλλόδοξους. Αλλά πάλι αυτό ίσχυε έτσι κι αλλιώς τα τελευταία χρόνια: αρκούσε μια δήλωση γονέα ότι είναι αλλόδοξος για να απαλλαγεί ο βλαστός του από το μάθημα. Με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ο γονέας δεν κάνει δήλωση αλλοδοξίας - οφείλει μόνο να δηλώσει ότι δεν θέλει για λόγους συνειδήσεως ο υιός ή η θυγατέρα του να παρακολουθήσει το μάθημα.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ http://www.medium.gr/articles/122770937696318.shtml

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 26.11.2008


2 σχόλια:

rose είπε...

εχει τρια χρόνια που η κορη μου στην αρχη καθε σχολικης χρονιας μου ζητα να επισκεφτώ τον διευθυντη για να απαλλαγεί απο το μαθημα των θρησκευτικων.

καθε χρόνο μετα απο 2 μερες μου ζητά να μην το κάνω...

καθε χρόνο η αμφιθυμια της οφείλεταιστην αντιμετωπιση των δασκαλων και των υπολοιπων αν αποφασισει να μη συμμετάσχει και φυσικα στο οτι θα πρεπει να βρισκεται στη βιβλιοθηκη του σχολειου κανοντας τίποτα απολύτως...

το περιβαλλον στα σχολεια δεν επιτρεπει την διαφορετικοτητα ή την ελευθερια στην επιλογη..

Αντιπολιτευόμενος είπε...

Εφόσον το μάθημα των θρησκευτικών δεν είναι τίποτα άλλο παρά ορθοδοξοχριστιανολογία, η έκθεση μαθητών σε αυτό θα έπρεπε να γίνεται σε μια κοινωνία στην οποία υπάρχει διάκριση ρόλων κράτους και εκκλησίας μόνο κατόπιν επιθυμίας των γονέων. Και όχι αυτόματα και να υπάρχει εξαίρεση εάν το απαιτήσουν οι γονείς.

Από την άλλη όμως, εάν το μάθημα των θρησκευτικών αποσκοπούσε να ενημερώσει τα παιδιά γύρω από τις αντιλήψεις ή τις πολιτιστικές αξίες που πρεσβεύουν οι διάφορες θρησκείς και δόγματα που υπάρχουν στον κόσμο, όχι μόνο δηλαδή ο χριστιανισμός, ή η ορθοδοξία που γίνεται σήμερα, αλλά να καλύπτονται και άλλες θρησκείες όποως ο ινδουσιμούς, το ισλάμ, ο βουδδισμός, ο κουμφουκιανισμούς, ο σιντοϊσμός, ο ιουδαϊσμός, ο ανιμισμσός, ο σαμανισμός και πάει λέγοντας, τότε θα είχε πολύ μεγαλύτερη αξία και θα ήταν το πάντρεμα της φιλοσοφίας με τη γεωγραφία...