14 Σεπτεμβρίου 2009

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ

του Μιχάλη Μιχαήλ

Με τον τίτλο «Αν έλθει σχέδιο, θα είναι χειρότερο από το Ανάν», ο “Φιλελεύθερος” φιλοξένησε την Κυριακή μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη με τον αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Β’.

Διαβάζοντας κάποιος τη συνέντευξη και έχοντας υπόψη και τον τίτλο, ο προκαθήμενος της Εκκλησίας πέφτει σε νέες αντιφάσεις αλλά καταθέτει και κάποιες θέσεις που διαφοροποιούνται από τις θέσεις που εξέφραζε στο παρελθόν.
Επίσης θα πρέπει να ομολογήσω ότι κάποιες θέσεις του με έχουν εκπλήξει ευχάριστα.


* * *


Δηλώνει απαισιόδοξος για την έκβαση των συνομιλιών επειδή:

«Αλλά μπορεί να υπάρξει λύση χωρίς να μετακινηθούν οι Τούρκοι από αυτά τα τρία ζωτικής σημασίας ζητήματα; Εάν δεν φύγουν τα κατοχικά στρατεύματα και αν δεν απεμπολήσουν αυτό το δικαίωμα της παρέμβασης, που είναι για μας ζωτικής σημασίας, μπορεί να γίνει συμφωνία; Εάν δεν φύγουν οι έποικοι κινδυνεύουμε να τουρκοποιηθούμε. Εάν δεν δώσουν έδαφος να πάει πίσω κάποιος πληθυσμός και την περιουσία του ο καθένας να τη διαχειριστεί όπως θέλει, δεν νομίζω να υπάρξει λύση».

Προσέξτε τη φράση στην οποία δίνω έμφαση. Έχει μετακινηθεί από τη θέση του για επιστροφή ΟΛΩΝ των προσφύγων; Διότι εδώ ξεκάθαρα μιλά για επιστροφή κάποιου αριθμού προσφύγων («κάποιος πληθυσμός»).

Πιο κάτω, σωστά επισημαίνει ότι αν δεν ανταποκριθεί η Άγκυρα, λύση δεν μπορεί να υπάρξει.

Ερωτηθείς για τη στάση του Καρλ Μπιλντ, δηλώνει ότι δεν τον λαμβάνει υπόψη λέγοντας και το γιατί:

«Μήπως αυτή τη στιγμή δεν υφίσταται ένα είδος διχοτόμησης, το οποίο βεβαίως εμείς δεν δεχόμεθα; Θέλω να πιστεύω ότι ούτε η Τουρκία ούτε η Αγγλία που έχει το πάνω χέρι εδώ, θέλουν τη διχοτόμηση. Και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε.

Η Τουρκία θέλει να ελέγξει γεωπολιτικά την Κύπρο, θέλει όλη την Κύπρο και όχι μόνο το βόρειο τμήμα της πατρίδας μας. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και δεν πρέπει να μας φοβίζει η λέξη διχοτόμηση».

Αυτή η δήλωση αν και διαφοροποιεί και πάλι τον αρχιεπίσκοπο από παλαιότερες θέσεις του (αλλά και άλλων), ότι δηλαδή η Τουρκία δεν επιδιώκει διχοτόμηση.

Είμαι σίγουρος ότι αν αυτό το έλεγα εγώ ή κάποιος άλλος που επιδιώκει λύση, θα μας έλεγαν κάποιοι ότι με αυτή τη διαπίστωση εξυπηρετούμε τα σχέδια της Τουρκίας.

Ωστόσο, αν και η διαπίστωση του είναι σωστή – κατά την άποψη μου – εμπεριέχει ένα κίνδυνο που πρέπει να επισημάνω. Πίσω από τις γραμμές (και έχοντας υπόψη διάφορες άλλες τοποθετήσεις του) μπορεί να διαπιστώσει κάποιος ότι περνά ένα μήνυμα ότι παρά να βρεθεί μια λύση που – κατά την άποψη του – θα βοηθά την Τουρκία να ελέγχει ολόκληρη την Κύπρο, η διχοτόμηση είναι προτιμότερη!

Καλύτερα διχοτομημένη παρά ελεγχόμενη.

Μόνο που δεν λαμβάνει υπόψη του (ή τουλάχιστον δεν μπαίνει στον κόπο να μας εξηγήσει) τι συνέπειες θα έχει η διχοτόμηση.

Και ξεκαθαρίζω εδώ (για να προλάβω και κάποιους «καλοπροαίρετους») ότι σε καμιά περίπτωση δεν λέω ότι η λύση θα πρέπει να δίνει τη δυνατότητα στην Τουρκία να ασκεί έλεγχο στην Κύπρο.

Στη συνέχεια – και πάλι πίσω από τις γραμμές – αποκαλύπτει τις πραγματικές του θέσεις λέγοντας ότι η Εκκλησία ουδέποτε αποδέχθηκε τη λύση της Ομοσπονδίας αλλά ο ίδιος – όπως λέει – την αποδέχθηκε επειδή αυτό τον στόχο επιδιώκει όλη η πολιτική ηγεσία.

Μόνο, που εξ’ όσων φαίνεται, δεν είναι ολόκληρη η πολιτική ηγεσία που επιδιώκει τη συγκεκριμένη μορφή λύσης. Και αυτό το αποκρύβει ο αρχιεπίσκοπος.

Προσθέτει όμως και το εξής: «Δεν αποδέχθηκα μια ομοσπονδία με μόνιμες παρεκκλίσεις και δη μόνιμες παρεκκλίσεις από το ευρωπαϊκό κεκτημένο».

Συμπληρώνει ακόμα ότι η Τουρκία δεν επιδιώκει ομοσπονδία αλλά συνομοσπονδία, τονίζοντας παράλληλα την πεποίθηση του ότι η ομοσπονδία δεν θα λειτουργήσει.

Επομένως, αναιρεί τον ίδιο τον εαυτό του!

Ωστόσο διαπράττει ακόμα ένα λάθος. Επειδή η Τουρκία επιδιώκει το Α ή το Β, θεωρεί ότι στο τέλος αυτό θα γίνει. Και βεβαίως δεν είναι ο μόνος που τα λέει.

Αναιρώντας όσα λέει πιο πάνω πέφτει σε άλλη αντίφαση λέγοντας:

«Είμαι αισιόδοξος και εύχομαι ο Πρόεδρος να πετύχει. Γιατί εάν πετύχει θα είναι υπέρ της Κύπρου και του λαού μας που θα το καταφέρει. Διότι εάν δεν πετύχουμε μια συμφωνία τότε έχουμε πρόβλημα. Ενώ μια καλή και λειτουργική λύση θα μας βγάλει από τα φοβερά αδιέξοδα στα οποία βρισκόμαστε. Συνεπώς εμείς ως Εκκλησία και προσευχόμεθα και ευχόμεθα να βρεθεί μια λύση σωστή για να τερματιστεί η τραγωδία.

Ο αρχιεπίσκοπος νομίζει ότι η μνήμη μας είναι βραχύβια ή ότι το αξίωμα του, του δίνει το δικαίωμα να λέει ότι θέλει.

«Σίγουρα ο Πρόεδρος κάνει ό,τι μπορεί όπως και οι άλλοι Πρόεδροι έκαναν ό,τι μπορούσαν. Δεν εξαρτάται όμως από εμάς. Δεν κάκισα τον Πρόεδρο ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Αλλά δεν βλέπω λύση και αυτό εξαρτάται από την άλλη και όχι από τη δική μας πλευρά.

Μα σε ποιους τα λέει αυτά; Να θυμίσουμε την κόντρα στο περσινό συνέδριο των αποδήμων όπου ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε ότι ο πρόεδρος είναι προδότης και προωθεί τις θέσεις των Τούρκων;

Να θυμίσουμε τα όσα είπε εναντίον του προέδρου στη Νίκαια στις 25 του Μάη όταν διερωτάτο αν υπάρχει χώρος στην Αττική για τη δημιουργία της Νέας Κύπρου;

Να θυμίσουμε τον πόλεμο για τα βιβλία ιστορίας (που συνδέονται με το ζήτημα της λύσης), να θυμίσουμε την αντίδραση του στην προσπάθεια του υπουργείου Παιδείας για την καλλιέργεια κουλτούρας συμφιλίωσης;

Ενώ, λοιπόν δηλώνει αισιόδοξος και εύχεται να πετύχει ο πρόεδρος, μας λέει στη συνέχει ότι:

«Πιστεύω όμως ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, εκτός αν αλλάξει η Άγκυρα και τότε θα είμαστε όλοι ευτυχείς. Αν δεν αλλάξει στάση τότε δεν υπάρχουν προϋποθέσεις και εάν έρθει σχέδιο θα είναι χειρότερο από το Ανάν. Και καλύτερα να μην έρθει γιατί τότε και πάλι ο κυπριακός Ελληνισμός θα το απορρίψει. Όμως δεν θα ευχόμουν ο λαός μας να μπει σ’ αυτή τη δίνη ξανά και να απορρίψει άλλο σχέδιο».

* * *

Αυτά, εν ολίγοις, μας είπε και πάλι ο αρχιεπίσκοπος.

Ειλικρινά πιστεύω ότι ο προκαθήμενος και οι ιερωμένοι πρέπει να περιοριστούν στα της Εκκλησίας τους.

Ας ασχοληθούν με τις επιχειρήσεις τους, με το ποίμνιο τους. Ας βοηθήσουν κόσμο που έχει ανάγκη (όπως διατείνονται ότι είναι ο ρόλος τους) και ας αφήσουν την πολιτική.

Ο λαλίστατος σημερινός αρχιεπίσκοπος συνεχώς φάσκει και αντιφάσκει. Και όσο μιλά, τόσο πιο αναξιόπιστος γίνεται και περισσότερο πλήττει το κύρος της Εκκλησίας.

Αν λοιπόν ενδιαφέρεται για το καλό της Εκκλησίας του, καλύτερα είναι να περιορίσει όσο μπορεί τις δηλώσεις του για το εθνικό θέμα.

Διότι το μόνο που καταφέρνει είναι να δημιουργεί προβλήματα στην Εκκλησία.

Θεωρώ ότι θα ήταν πολύ πιο σωστό τόσο ο αρχιεπίσκοπος όσο και μερικοί άλλοι να βρουν το θάρρος και να πούνε ποια είναι η πραγματική τους προτίμηση.

Να μην καλύπτουν τις επιδιώξεις τους πίσω από ωραία λόγια.

Να μη μας λένε συγκαλυμμένα ότι προτιμούν τη διχοτόμηση παρά τη λύση.

Πιστεύω ότι αυτή θα είναι η καλύτερη υπηρεσία που έχουν να προσφέρουν στον τόπο όλοι αυτοί που με διάφορες προφάσεις πολεμούν την επιδιωκόμενη λύση, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι την υποστηρίζουν.

http://mihalismihail.blogspot.com/2009/09/blog-post_14.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: